🍸 Miejsca Pamięci Narodowej W Płocku

Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu ul. Rolna 45a, 61-487 Poznań tel.: 61 835 69 00,fax 61 835 69 03 e-mail: oddzial.poznan@ipn.gov.pl Miejsca pamięci narodowej. Największa bitwa w Puszczy Białej rozegrała się w ostatnich dniach sierpnia 1944 r. pod Pecynką. Co roku, w rocznicę bitwy, w sierpniu i w pierwszą niedzielę września spotykają się tu uczestnicy tamtych zdarzeń i ich rodziny. Odbywa się uroczysty Apel Poległych. Zanim stanął pomnik, była to zbiorowa Administracja drogowa regionu płockiego w roku czterech jubileuszy (Płock 2019), Urbanizacja Płocka (Pułtusk 2019), Cmentarz Komunalny w Płocku 1960–2020 (Płock 2020), Miejsca Pamięci Narodowej – Obrona Płocka 1920 (Płock 2020), Dzieje drogownictwa w Płocku (2020). W Muzeum Regionalnym w Łukowie dostępny jest bezpłatny kolorowy katalog ,,Miejsca Pamięci Powstania Styczniowego na Ziemi Łukowskiej”. Publikacja zawiera fotografie 30 miejsc pamięci na terenie powiatu łukowskiego, powstałych od czasów samej insurekcji aż do współczesności: od powstańczych mogił, zachowanych na cmentarzach lub przy lokalnych drogach (są to zarazem najstarsze Miejsce Pamięci Narodowej w Łambinowicach – tereny byłych obozów jenieckich wraz cmentarzami i pomnikami położone na obszarze gminy Łambinowice . Tereny pierwotnie związane z wsią Lamsdorf , w pobliżu której utworzono na początku lat 70. XIX w. poligon wojskowy, na którym następnie organizowano pruskie, a później niemieckie obozy jenieckie i odosobnienia. W czasie II wojny Miejsca pamięci narodowej w Mysłowicach w województwie śląskim. Poległym powstańcom śląskim oraz ofiarom obozów koncentracyjnych Pomnik ku czci poległych w czasie Powstań Śląskich w Mysłowicach w województwie śląskim - Miejsca pamięci narodowej w Mysłowicach | PamietajSkadJestes.pl Ustawy i rozporządzenia dotyczące Ewidencji Miejsc Pamięci Ustawa z dnia 28 marca 1933 r o grobach i cmentarzach wojennych Rozporządzenie MSW z dnia 23 października 1936 r. w sprawie wykonania ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych. Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś o ochronie grobów i miejsc pamięci ofiar wojen i 2007-2023 Miejsca Pamięci Narodowej. Przy wykorzystywaniu materiałów wymagane jest podanie źródła. Serwis odwiedziło: 350 611 gości. Zginął śmiercią lotnika w katastrofie samolotu RWD-9 w Bałtyku pod Orłowem kapitan-pilot Aleksander Łagiewski. Był dowódcą eskadry myśliwskiej 1 Pułku Lotniczego. Kawalera Krzyża Walecznych, Złotego Krzyża Zasługi. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. A. Piwoń, Miejsca pamięci narodowej w Leszczyńskiem, Kościan, s. 11 5 Pomnik (głaz) ku czci 10 mieszkańców wsi poległych na frontach II wojny światowej Gościejewice 31 (przed budynkiem Szkoły Podstawowej im. Jana Brzechwy) A. Piwoń, Miejsca pamięci narodowej w Leszczyńskiem, Kościan, s. 18 Gmina Pakosław 1 Pomnik poświęcony Pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim padła Kasztanka, ulubiona klacz marszałka Józefa Piłsudskiego. 1944 (79 lat temu) W Sorocku w powiecie trembowelskim w obwodzie tarnopolskim upowcy dokonali masakry polskiej ludności cywilnej. Według różnych źródeł zabitych zostało łącznie od 50 do 112 osób. 1947 (76 lat temu Łukowskie lasy i pola były świadkami bitew, potyczek i mordów podczas powstań narodowych oraz obu wojen światowych. Jak wspominał B. Szewczak: "W długie zimowe wieczory matka przędła len i opowiadała mi dzieje wojen (…), przy tym śpiewała mi moc piosenek żołnierskich (…). Podlasie lubiło też historię, lubiano i ciągle wspominano, opowiadano o wojnach a historia H8PiO. W Płocku mamy różne miejsca pamięci narodowej. Jedne są znane, często odwiedzane, a o niektórych niemal nikt nie wie. Takim stosunkowo mało znanym miejscem, odwiedzanym jedynie przy okazji rocznic, jest Bratnia Mogiła, miejsce pochówku około 100 mieszkańców miasta biorących udział w Obronie Płocka w 1920 roku. Kto wie, gdzie się ona znajduje? No właśnie mało kto wie, a jeszcze mniej ludzi odwiedza to miejsce. Przed rokiem płoccy harcerze z Hufca ZHP Płock im. Obrońców Płocka 1920 roku, z okazji 101. rocznicy obrony Płocka przed bolszewikami oraz 100 rocznicy odznaczenia Płocka i jego mieszkańców Krzyżem Walecznych przygotowali ciekawy program. Jednym z wydarzeń, 17 sierpnia był zorganizowany przez harcerzy uroczysty Capstrzyk przy Bratniej Mogile na ul. Targowej, gdzie wspólnie z mieszkańcami miasta, oddany został hołd bohaterom. Zdaniem naszego czytelnika w tym roku dotarcie do Bratniej Mogiły będzie wręcz niemożliwe, albo bardzo utrudnione. – 19 listopada 1934 roku, kiedy wybudowana została linia kolejowa do Sierpca, Bratnia Mogiła została niejako oddzielona torami od miasta. W ostatnich latach dostęp do tego miejsca, do którego kierował nas znak „Miejsce Pamięci Narodowej”, prowadził betonowymi płytami od Targowej. Postanowiłem tam dotrzeć, niestety znak skierował mnie na metalowy plot, odgradzający jakąś budowę. Nie ma żadnej możliwości, by wjechać tam, choćby rowerem. Owszem jest droga piesza, ale bardzo utrudniona, bo wysoką kładką nad torami na dworcu kolejowym. Jeśli ktoś nie wie, w którym miejscu jest Bratnia Mogiła, to raczej tam nie trafi. A ja pamiętam czasy, gdy można było tam dojechać nawet samochodem, przywieźć kwiaty, znicze. Odbywały się tam rajdy, ludzie chodzili na spacery oddawać hołd poległym – tłumaczy. W 1920 roku, podczas Obrony Płocka zginęło bohaterską śmiercią około 300 płocczan. Większość z nich została pochowana na Cmentarzu Garnizonowym, około 100 osób leży w Bratniej Mogile. Więcej, w tym komentarz do sprawy Urzędu Miasta Płocka, w kolejnym wydaniu Tygodnika Płockiego. Jol. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Internautów do artykułu: Nie tak powinno się dbać o dojazd do płockich miejsc pamięci... Bratnia Mogiła prawie niedostępna?. Jeżeli uważasz, że komentarz powinien zostać usunięty, zgłoś go za pomocą linku "zgłoś". Robert Kalota w dniu został zarejestrowany pod nr Pl 7161 do Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Sekta" nr 6779 jako "osoba do sprawy". Sprawa prowadzona była od przez Wydz. III KWMO w Płocku w związku z podejrzeniem istnienia nielegalnego związku młodzieżowego, działającego na terenie miasta Płocka. R. Kalota był podejrzewany o przynależność do w/w organizacji. Po zakończeniu czynności operacyjnych, materiały złożono do Wydz. "C" WUSW w Płocku pod nr 1135/II, a następnie zniszczono we własnym zakresie. Materiały o sygn. 1135/II zniszczono. Wpis na podstawie zapisów kartoteczno-ewidencyjnych. R. Kalota od był rozpracowywany (pod nr 7161) w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Legionista" nr Pl 10602 prowadzonej od przez Wydział III WUSW w Płocku. Powodem rejestracji było podejrzenie o przynależność w/w do nieformalnej grupy młodzieżowej w Płocku. Materiały sprawy zniszczono w jednostce operacyjnej. Wpis na podstawie zapisów ewidencyjno-kartotecznych. Akta sądowe sprawy karnej, prowadzonej w związku z rozpowszechnianiem wrogiej, antypaństwowej propagandy w okresie od 198 do kwietnia 1983 na terenie miasta Płocka przez osoby będące członkami zdelegalizowanego związku "Solidarność" Region Płocki. W wyniku przeprowadzonego śledztwa funkcjonariusze KWMO w Płocku ustalili personalia szeregu osób biorących udział w tej zakrojonej na szeroką skalę propagandowej akcji. Przeszukania mieszkań, przeprowadzone u osób podejrzanych o w/w działalność, doprowadziły do aresztowania tychże osób, a następnie postawienia prokuratorskich zarzutów. Jedną z zatrzymanych wówczas osób był Robert Kalota, w którego mieszkaniu podczas przeszukania, mającego miejsce w dniu funkcjonariusze zarekwirowali nie tylko nielegalne wydawnictwa, ale także urządzenie do powielania zakazanej prasy i ulotek oraz maszynę do pisania. Robert Kalota podobnie jak inne zatrzymane w sprawie osoby, został osadzony w areszcie, w którym przebywał do Prowadzone śledztwo zostało zamknięte zaś akta sprawy dnia przesłano wraz z aktem oskarżenia do Sądu Rejonowego w celu dalszego prowadzenia sprawy. Rozstrzygnięcie w/w sprawy miało miejsce podczas posiedzenia sądu, które odbyło się w dniach 24 i Wówczas w stosunku do wszystkich osób oskarżonych w sprawie w tym również wobec Roberta Kaloty sąd, korzystając z przepisów nowo wprowadzonej ustawy o amnestii z dnia wydał postanowienie o umorzeniu postępowania karnego na okres próby 2 lat. Ponadto zarządzono przepadek na rzecz Skarbu Państwa wszystkich zgromadzonych w sprawie dowodów rzeczowych. W późniejszym czasie - na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Płocku, korzystając z przepisów ustawy z dnia o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń, wpisy w rejestrze skazanych odnośnie wszystkich osób skazanych w sprawie zostały usunięte. Natomiast w wyniku rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego z dnia Sąd Najwyższy w Warszawie na posiedzeniu z dnia uchylił postanowienie SR w Płocku, a postępowanie karne umorzył na podstawie art. 11 pkt. 1 Akta kontrolne śledztwa, prowadzonego w w/w sprawie złożono w Wydziale "C" WUSW Płock do nr 111/III. IPN BU 1144/1 t. 1-19. Materiały sprawy karnej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Płocku przeciwko jednemu z byłych czołowych działaczy "Solidarności" z regionu płockiego, kóry przed wprowadzeniem stanu wojennego pełnił funkcję przewodniczącego KPN-u w tymże regionie. Śledztwo prowadzone w powyższej sprawie przez funkcjonariuszy WUSW w Płocku pod nadzorem Prokuratora Rejonowego, zostało wszczęte w dniu a następnie sprawę wraz z aktem oskarżenia przekazano do sądu. W materiałach archiwalnych Robert Kalota występuje, jako jedna z osób przesłuchanych w trakcie prowadzonego śledztwa w charakterze świadka. Powodem przesłuchania ww., które miało miejsce w WUSW w Płocku był fakt znalezienia przez funkcjonariuszy w miejscu jego zamieszkania 4 egzemplarzy ulotek zatytułowanych "Odezwa", które Robert Kalota miał prawdopodobnie otrzymać od oskarżonego. Robert Kalota w trakcie przesłuchania odmawiał udzielania odpowiedzi na zadawane pytania, a protokół dot. złożonych przez niego zeznań, odczytano w trakcie późniejszej rozprawy sądowej. Ponadto z treści pytań zadawanych Robertowi Kalocie podczas przesłuchania wynika, iz był on również obiektem czynnego zainteresowania ze strony służb bezpieczeństwa z racji swych powiązań z solidarnościowym podziemiem. Przewód sądowy zakończono wydaniem wyroku w dniu IPN BU 517/15 (RSD 4/85, Ds. 774/85). Materiały Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Federacja" o nr rej. Gd 50428, prowadzonej przez Wydział III-1 WUSW w Gdańsku, w okresie Sprawę operacyjną prowadzono w związku z działalnością nielegalnej organizacji młodzieżowej o nazwie Gdańska Federacja Młodzieży Walczącej, powołanej w w ramach działajacej ówcześnie Federacji Młodzieży Walczącej. Głównym celem organizacji wywodzącej sie ze środowiska młodzieży szkolnej IX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku była walka z ustrojem panującym w Polsce poprzez kolportaż wydawanej prasy podziemnej, ulotek oraz organizownie wieców i manifestacji. Robert Kalota w materiałach prowadzonej sprawy wymieniany jest, jako autor jednego z artykułów, który zamieszczono w nr 1 nielegalnego pisma FMW, wydawanym pod nazwą "Wiatr od Morza". W powyższym artykule, zatytułowanym "Relacja" zostało zawarte streszczenie listu, jaki Robert Kalota wystosował do Prokuratury Rejonowej w Płocku, w dniu IPN Gd 0027/3839 t. 2 (19956/II). Sprawa Operacyjnego Rozpracowania SOR "Federacja" o nr rej. 97390, prowadzona przez Wydział III Departamentu III MSW w Warszawie, w związku z działalnością nielegalnej organizacji młodzieżowej o nazwie "Federacja Młodzieży Walczącej", będącej kontynuacją rozwiązanej "Federacji Młodzieży Szkolnej". Organizacja została powołana w czasie spotkania młodzieży szkolnej i pracującej z terenu Warszawy w czerwcu 1984. W dokumentach sprawy Robert Kalota wymieniany jest, jako czołowy działacz FMW regionu Płock-Kutno, który powołano w czerwcu 1986. W skład tejże grupy wchodziły głównie osoby, które tak jak Robert Kalota były wcześniej związane z podziemnymi strukturami zdelegalizowanej "Solidarności". Grupa działaczy z Płocka wydawała pismo "Orlęta", zajmowała sie kolportażem nielegalnych wydawnictw, ulotek, jej przedstawiciele malowali na murach budynków antykomunistyczne hasła oraz uczestniczyli w nielegalnych wiecach i manifestacjach. Działania operacyjne związane z rozpracowywaniem nielegalnej organizacji zakończono w związku z zawartymi w 1989 porozumieniami "Okrągłego Stołu", które umożliwiły FMW podjęcie jawnej działalności. Materiały sprawy złożono następnie pod nr 55598/II w Archiwum Biura "C" MSW w Warszawie. IPN BU 0248/191 (55598/II). Akta kontrolne wykroczenia, wytworzone w związku z prowadzonym przez WUSW w Płocku postępowaniem karno-administracyjnym w sprawie umieszczenia napisów i symboli o charakterze antypaństwowym na budynkach użyteczności publicznej miasta Płocka. Jednym z dwóch sprawców wykroczenia był Robert Kalota, zatrzymany przez funkcjonariuszy ZOMO w Płocku w nocy z 15/ w trakcie wykonywania napisów na elewacji budynków. Podczas przesłuchania, przeprowadzonego w dniu Robert Kalota odmawiał odpowiedzi na zadawane pytania. Akta prowdzonego postępowania w dniu zostały przekazane wraz z wnioskiem o ukaranie do Kolegium Rejonowego ds. wykroczeń przy Prezydencie Miasta Płocka w celu dalszego prowadzenia sprawy. Na posiedzeniu Kolegium, które odbyło się Robert Kalota został uznany winnym wykroczenia, mającego na celu wywołanie niepokoju publicznego lub rozruchów poprzez umieszczanie antypaństwowych haseł na elewacji blisko 10 budynków użyteczności publicznej, w wyniku czego został ukarany grzywną w kwocie 50 tys. zł oraz obciążony kosztami przywrócenia elewacji budynków do stanu pierwotnego. Orzeczenie wydane przez Kolegium w powyższej sprawie miało być również podane do publicznej wiadomości. Ponadto w trakcie późniejszej rozprawy rewizyjnej z dnia ww. orzeczenie zostało utrzymane w mocy. IPN BU 02944/128 (159/III). Materiały postępowania karno-administracyjnego prowadzonego przez WUSW w Płocku, w związku ze sprawą o wykroczenie. Powyższą sprawę wszczęto wobec uczestników i zarazem współorganizatorów kontrpochodu, który odbył sie w dniu na ulicach miasta Płocka w okolicy kościoła pw. św. Stanisława Kostki. W pochodzie wzięło udział blisko 100 osób, które niosąc transparenty, podnosiły okrzyki z antypaństwowymi hasłami. Jednym z kilku najaktywniejszych uczestników manifestacji był Robert Kalota, zatrzymany przez funkcjonariuszy MO i przewieziony w celu złożenia wyjaśnień do siedziby płockiego WUSW. Podczas przesłuchania, przeprowadzonego jeszcze tego samego dnia przez funkcjonariuszy WUSW, ww. odmówił składania zeznań. W dniu akta prowadzonego postępowania zostały przesłane wraz z wnioskiem o ukaranie Roberta Kaloty oraz pozostałych zatrzymanych uczestników manifestacji do Kolegium rejonowego ds. wykroczeń przy Prezydencie Miasta Płocka, w celu dalszego prowadzenia sprawy. Na posiedzeniu kolegium, które odbyło się Robert Kalota został uznany winnym zarzucanego wykroczenia, polegającego na podejmowaniu działań w celu wywołania rozruchów poprzez udział w tzw. kontrpochodzie, w którym wykrzykiwano antypaństwowe hasła i niesiono transparenty o złowrogiej treści i za ww. wykroczenie został ukarany grzywną w kwocie 40 tys. zł oraz obciążony kosztami postępowania sądowego w wysokości 1500 zł. Orzeczenie wydane w powyższej sprawie, pomimo złożonego odwołania zostało utrzymane w mocy w wyniku rozprawy rewizyjnej z dnia IPN BU 02944/167 (198/III). Akta paszportowe dot. Roberta Kaloty, zawierające wnioski o uzyskanie paszportu w celu wyjazdu za granicę. Ww. podejmował kilkukrotne próby uzyskania paszportu na wyjazd kolejno do Australii, dwukrotnie do Francji, a następnie do Berlina Zachodniego. Jednak z powodu dwukrotnego ukarania Roberta Kaloty przez Kolegium ds. wykroczeń w Płocku, z powodu jego działalności w strukturach podziemnej "Solidarności", zastosowano wobec Roberta Kaloty zastrzeżenie wyjazdu za granicę - Z-I-269/83 na okres od Kolejne postanowienie o zastrzeżeniu wyjazdów wydano w dniu (Z-222/88/EAPL/A) na okres od które odwołano w dniu IPN BU Pf 1056/34 (EAPL 034163). Zbiór rewizji nadzwyczajnych wniesionych przez Prokuratora Generalnego do Sądu Najwyższego w Warszawie, zarejestrowanych w repertoriach Wydziału Rewizji Nadzwyczajnych, prowadzony pod nazwą "Stan wojenny". Powyższe dokumenty stanowią rewizje wniesione w sprawach dot. osób represjonowanych z powodów politycznych, jaką było również postępowanie karne, w którym Robert Kalota i szereg innych osób ze środowiska podziemnej "Solidarności" Regionu Płock, zostali aresztowani i oskarżeni o wrogą państwu działalność, polegającą na kolportażu nielegalnej prasy i ulotek. Ww. rewizja, datowana na miała na celu uchylenie postanowienia Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 24 i i umorzenie postępowania karnego w trybie pkt. 1 IPN BU 725/7 (630/93). Niecałe dwie godziny drogi od Warszawy leży miasto o wieloletniej historii z kilkoma bardzo ciekawymi atrakcjami i zabytkami. Podczas wycieczki do Płocka zobaczymy średniowieczne budowle, barwne freski, świetne zbiory sztuki i rzemiosła artystycznego! Katedra w Płocku Płock - nazwa Istnieje kilka koncepcji pochodzenia nazwy miasta. Według najpopularniejszej źródłem nazwy jest "płot" czyli palisada, którą otoczony był dawny gród. Inne wywodzą ją od nieistniejącej dziś rzeki, która w tym miejscu wpadała do Wisły. Część badaczy wskazuje też na podobieństwo do greckiego słowa "plaia" oznaczającego nachylenie, spadek terenu. Wzgórze Tumskie w Płocku Płock - krótka historia miasta Płock może poszczycić się historią sięgającą dziesięciu wieków wstecz. Najprawdopodobniej był to jeden z kresowych grodów w państwie pierwszych Piastów. Krótko pełnił funkcję stolicy zbuntowanego Miecława, a w czasach Władysława Hermana stał się główną siedzibą księcia. Podczas rozbicia dzielnicowego był jednym z najważniejszych grodów Mazowsza. Całkiem skutecznie konkurował z rozrastającą się Warszawą, ale pożary, epidemie i wojny pozbawiły go dominującej pozycji w regionie. Sporych przekształceń urbanizacyjnych dokonali po I rozbiorze Prusacy. W 1863 roku powstańcy styczniowi chcieli założyć tu swoją główną siedzibę, niestety źle przygotowany atak na garnizon rosyjski przekreślił te plany. Wystawa Archeologiczna - Małachowianka, Płock Ponownie w ogniu walk miasto znalazło się 18 sierpnia 1920 roku - na ulicach Płocka mieszkańcy, harcerze i żołnierze polscy stoczyli zwycięski bój z bolszewikami. W nagrodę za taką postawę Józef Piłsudski odznaczył miasto Krzyżem Virtuti Militari. W czasie II wojny światowej śmierć poniosło 11 tysięcy mieszkańców (w tym 8 tysięcy tutejszych Żydów). Od lat 60., i budowy rafinerii, Płock stał się ważnym ośrodkiem przemysłowym. Dużą rolę odgrywa turystyka, tutejsze ZOO, katedra i Muzeum Mazowieckie co roku ściągają tysiące turystów. Więcej o historii Płocka przeczytasz tutaj: Wzgórze Tumskie w Płocku. Jak zwiedzać Płock? Większość najważniejszych zabytków i atrakcji Płocka zlokalizowanych jest w samym centrum miasta - na tzw. Wzgórzu Tumskim i w jego najbliższej okolicy. Zwiedzanie nie powinno być kłopotliwe, chyba że będziemy chcieli zejść na molo. Wtedy trzeba będzie pokonać dość dużą różnicę wysokości. Płock: atrakcje, zabytki, ciekawe miejsca. Co warto zobaczyć? Katedra i Wzgórze Tumskie Najstarsze i najciekawsze obiekty miasta mieszczą się na wysokiej skarpie nad Wisłą na tzw. Wzgórzu Tumskim. Tutaj przetrwała bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (na zewnątrz posiada elementy gotyckie, romańskie i renesansowe, a wewnątrz wspaniałe polichromie Władysława Drapiewskiego) oraz resztki dawnego zamku Kazimierza Wielkiego (obecnie Muzeum Diecezjalne). Więcej o Wzgórzu Tumskim przeczytasz w naszym artykule: Wzgórze Tumskie w Płocku. Muzeum Mazowieckie w Płocku (Tumska 8) Błędnie nazywane "muzeum secesji" gromadzi dzieła sztuki i rzemiosła artystycznego z okresu od XIX wieku do czasów powojennych. W zaaranżowanej na sale wystawowe zabytkowej kamienicy możemy zobaczyć obrazy i rysunki Teodora Axentowicza, Józefa Mehoffera, Władysława Podkowińskiego, Wojciecha Weissa, Tamary Łempickiej, Zofii Stryjeńskiej czy Stanisława Wyspiańskiego. Wrażenie robi zwłaszcza monumentalny obraz Kazimierza Stabrowskiego pt. "Skarga duszy". Druga część ekspozycji poświęcona jest historii Płocka. Zobaczymy tu znaleziska archeologiczne i wielką makietę miasta z końca XVIII wieku (liczy sobie ok. 40 metrów kwadratowych). Więcej informacji o placówce i jej zbiorach znajdziecie tutaj. Muzeum Żydów Mazowieckich Jednym z oddziałów Muzeum Mazowieckiego jest Muzeum Żydów Mazowieckich zlokalizowane w dawnej XIX-wiecznej synagodze przy ulicy Kwiatka 7. Płocka placówka przedstawia dzieje Żydów na Mazowszu oraz przybliża elementy kultury żydowskiej. Część ekspozycji skupia się też na temacie Holokaustu. Wstęp do muzeum jest bezpłatny. [stan na 15 sierpnia 2021] Nieopodal muzeum możemy zobaczyć kamienicę nazywaną domem rabina (adres: Kwiatka 25). Budowla pochodzi z 18660 roku i wzniesiono ją na zamówienie rabina Icka Karaska. Aż do wybuchu II wojny światowej Płock był licznie zamieszkany przez społeczność żydowską, a pierwsze wzmianki o ich bytności w mieście odnaleziono w dokumentach źródłowych datowanych na XIII wiek. Dzisiejsza siedziba muzeum mieści się w tzw. Małej Synagodze. W mieście istniała również rozebrana w 1951 roku Wielka Synagoga. Dziś nie ma po niej śladu, a o oryginalnej lokalizacji świątyni przypomina wyłącznie nazwa ulicy - Synagogalna. Na obrzeżach Płocka, przy ulicy Mickiewicza, odnajdziemy nowy cmentarz (kirkut) żydowski. Jednym z jego charakterystycznych elementów jest tzw. "mur płaczu" - ściana z wmurowanymi fragmentami macew uratowanymi prawdopodobnie ze starego cmentarza żydowskiego. Starszy z kirkutów został zdewastowany przez Niemców, którzy zamienili go w park, a nagrobki wykorzystali do brukowania ulic. Spichlerz Kolejny oddział płockiego Muzeum Mazowieckiego mieści się w zabytkowych magazynie pochodzącym z przełomu XVIII i XIX wieku. Obecnie zobaczymy w nim wystawę poświęconą kulturze ludowej Mazowsza, gdzie przedstawiono różne grupy etnograficzne zamieszkujące ten region. Druga z prezentowanych wystaw nosi nazwę Sztuka Dalekiego Wschodu. W jej skład wchodzi ponad 100 eksponatów, wśród których są monety, przedmioty rzemiosła artystycznego czy militaria. Małachowianka (Stanisława Małachowskiego 1) Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku jest według tutejszej tradycji najdłużej istniejącą szkołą w Polsce. Według legendy już w XII wieku niejaka Dobiechna ufundowała w Płocku szkołę. Z całą pewnością wiadomo, że w XIII wieku przy tutejszej kolegiacie utrzymywano nauczyciela wykładającego trivium (czyli gramatykę, retorykę i dialektykę). W XVII wieku szkołę w Płocku utworzyli jezuici (a być może po prostu przejęli dawną uczelnię przy kolegiacie). Po kasacie zakonu placówkę upaństwowiono. Liceum działa do dziś a jego najciekawszą częścią jest wystawa historyczna (ukazującą resztki dawnej kolegiaty, znaleziska archeologiczne czy pamiątki po najsłynniejszych absolwentach) oraz aula z malowidłami Władysława Drapiewskiego. Niezwykłe polichromie łączą motywy religijne (Matka Boska, aniołowie, święci), symboliczne (znaki zodiaku czy symbole masońskie) oraz ciekawą ornamentykę (swastyki). To właśnie elementy religijne sprawiły, że władze PRL-u nakazały zamalować zdobienia. Można je oglądać dopiero od 2012 roku. Wstęp jest darmowy, ale wizytę należy uprzednio umówić telefonicznie (więcej informacji: tutaj). Kolegiata św. Bartłomieja (Kazimierza Wielkiego 1) Pierwotnie gotycka świątynia po wielu zmianach reprezentuje dziś styl barokowy. Tu również zachowały się polichromie Władysława Drapiewskiego. Świątynia Miłosierdzia i Miłości: jedyna na świecie katedra mariawicka (Kazimierza Wielkiego 27) Pod tą, nieco tajemniczą nazwą, kryje się jedyna na świecie mariawicka katedra. Służy ona chrześcijanom, którzy na początku XX wieku zerwali łączność z Rzymem pod wpływem zakonnicy Marii Franciszki Kozłowskiej i księdza Marii Michała Kowalskiego. Nazwa pochodzi od słów, której Jezus miał skierować do płockiej mistyczki. Kościół wybudowano w stylu neogotyku angielskiego w kształcie litery E (od słowa Eucharystia). Zgodnie z wymogami stylu zewnętrzną stronę świątyni zdobią liczne ostro zakończone okna i charakterystyczne łuki. Całość ma formę trójnawowej bazyliki. Do kościoła przylega klasztor i wyższe seminarium duchowne (charakterystyczne krużganki). W podziemiach świątyni spoczywa założycielka ruchu oraz niektórzy wspomagający ją księża. Kościół jest otwarty dla wiernych (odbywa się tam codzienna adoracja), podziemia udostępniane są w największe święta mariawickie ( 15 sierpnia). Ratusz oraz neoklasyczna zabudowa Starego Rynku Ciekawie prezentuje się również neoklasyczna zabudowa Starego Rynku (kamienice z XIX i początku XX wieku, najstarsza Stary Rynek 17 pochodzi jeszcze z XVII stulecia). W dawnym gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (wybudowany na początku XX wieku) działa obecnie Książnica Płocka ul. Tadeusza Kościuszki 6. Najbardziej imponującym obiektem przy Starym Rynku jest ratusz pochodzący z pierwszych dekad XIX wieku, który zastąpił istniejący od XV stulecia gotycki gmach. Zaprojektował go Jakub Kubicki, jeden z czołowych reprezentantów polskiego klasycyzmu. Wśród innych jego dzieł warto wymienić chociażby Arkady Kubickiego w Warszawie oraz pałac w Bejscach. Architekt ten był również odpowiedzialny za przebudowę Belwederu. Dwa razy dziennie, o 12:00 i 18:00, z wieży ratusza odgrywany jest hejnał płocki. Dodatkowo po odegraniu pierwszego z hejnałów prezentowana jest scena pasowania Bolesława III Krzywoustego na rycerza. Sytuacja taka faktycznie wydarzyła się w Płocku w 1100 roku, a pasującym był Władysław Herman. Sanktuarium Bożego Miłosierdzia (Stary Rynek 14/18) Miasto stało się również miejscem objawień późniejszej świętej katolickiej Faustyny Kowalskiej. Mistyczka przebywała tam przez dwa lata swojego nowicjatu pracując między innymi przy sprzedaży chleba. Tutejsze siostry zakonne utraciły swój klasztor w latach 50. Budynek odzyskały w roku 1990 w stanie ruiny (niestety część pomieszczeń, w tym celę św. Faustyny trzeba było wyburzyć). W związku z rozwojem kultu Bożego Miłosierdzia podjęto decyzję o budowie kościoła i niewielkiego muzeum. Jednym z ciekawszych eksponatów jest oryginalny piec chlebowy, przy którym pracowała św. Faustyna. Bulwar i molo w Płocku Tuż pod Wzgórzem Tumskim zbudowano w 2010 roku długie na ok. 350 metrów molo spacerowe, które jest częścią przyjemnych, zrewitalizowanych bulwarów wiślanych. Obiekt służy również miłośnikom sportów jachtowych jako część płockiej mariny, a ciągnąca się wzdłuż Wisły promenada jest idealnym miejscem na krótki spacer. Przy promenadzie stoi również Amfiteatr wykorzystywany do organizacji imprez oraz koncertów. Początki budowli sięgają lat sześćdziesiątych XX wieku, ale jego obecny wygląd jest efektem przebudowy przeprowadzonej na początki obecnego stulecia. Plaże w Płocku i Zalew Sobótka Płock posiada nie tylko własne molo, ale i miejskie plaże. Największa z nich znajduje się tuż za Amfiteatrem i promenadą. Kolejne dwie położone są kawałek dalej na wysokości Zalewu Sobótka, czyli dawnego starorzecza Wisły, a dziś niewielkiego jeziora. Pierwsza wychodzi w stronę zalewu, druga w kierunku Wisły. Wspomniany Zalew Sobótka również może być dobrym miejscem na aktywny wypoczynek. Wokół stawu wytyczono trasy piesze oraz rowerowe. Kawałek od wschodniego brzegu jeziorka, na wysokości kościoła Mariawitów, możemy wypatrzyć jamę uformowaną w zboczu skarpy. Miejscowi nazywają ją jaskinią Morusa, czym nawiązują do łobuza o tym imieniu, który podobno miał ukrywać się w jej wnętrzu przed rosyjskimi żandarmami. Teoretycznie da się do niej wdrapać, ale problemem będzie zejście - w sieci możemy znaleźć relacje osób, które miały z tym niemałe problemy. Dom Władysława Broniewskiego (Tadeusza Kościuszki 24) Słynny poeta urodził się właśnie w Płocku, tutaj uczęszczał do szkoły i tutaj spędził swoje dzieciństwo. Na podwórku domu rośnie dąb uwieczniony w wielu wierszach tego twórcy (np. "Idę sobie zamaszyście/ i opada ze mnie życie jak jesienne liście"). W budynku działa dziś oddział ZNP, ale w jednej z sal przygotowano niewielką wystawę poświęconą Broniewskiemu. Około 100 metrów dalej przy placu Obrońców Warszawy możemy zobaczyć duży pomnik wystawiony ku pamięci autora "Bagnetu na broń". Autorami projektu byli Kazimierz Gustaw Zemła, Józef Niedżwiecki oraz Edmund Matuszek. Dawna baszta obronna oraz fragment muru - ostatnie relikty średniowiecznych fortyfikacji miejskich Budowę nieistniejących już płockich murów obronnych rozpoczęto w 1353 roku z fundacji króla Kazimierza Wielkiego. Nowe obwarowania miały zapewnić lepszą obronę miastu, które wcześniej było kilkukrotnie najeżdżane i niszczone. Średniowieczny pierścień fortyfikacji przekraczał 8 m wysokości i posiadał kilkanaście baszt oraz trzy bramy wjazdowe (Grodzką, Bielską i Dobrzyńską). Do naszych czasów przetrwały zaledwie nieliczne ślady po tej konstrukcji. Jednym z nich jest dawna baszta obronna, która w XVIII wieku zyskała nowe życie i została przekształcona w... dom mieszkalny. Dziś w budynku tym mieszczą się biura Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a o dawnym przeznaczeniu budowli przypomina mur z nieotynkowanej czerwonej cegły w jej dolnej części. Znajdziecie go pod adresem Zduńska 13a. Króciutki zachowany fragment samego muru zobaczymy z kolei tuż obok skrzyżowania ulic Nowowiejskiej z Bielską (współrzędne: Rogatki miejskie Do najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu Płocka należą klasycystyczne rogatki (punkty kontrolne) z pierwszej ćwierci XIX, które powstały po zlikwidowaniu średniowiecznych obwarowań. Za projekt niewielkich budynków wzniesionych w stylu klasycystycznym odpowiadał wspomniany już architekt Jakub Kubicki. Każda z par wyróżnia się odmienną formą. Do naszych czasów przetrwały trzy z czterech par rogatek. Są to: rogatki dobrzyńskie (Kazimierza Wielkiego 24), rogatki warszawskie (aleja Jana Kilińskiego 8A), rogatki płońskie (aleja Jana Kilińskiego 12). Z naszej perspektywy najciekawiej prezentują się pierwsze z nich (dobrzyńskie), wzniesione na planie okręgu w formie rotundy, a najmniej ostatnie (płońskie), które jako jedynie nie stanowią dwóch symetrycznych budowli. Dawny odwach oraz Dzwon Pokoju Z innych zabytkowych obiektów tego miasta warto zobaczyć dawny odwach, który był miejscem walk z Rosjanami w roku 1863 i 1920. Dziś przed budynkiem znajduje się Płyta Nieznanego Żołnierza (albo Płyta Bohaterów). Innym miejscem związanym z martyrologią jest tzw. Dzwon Pokoju na Placu 13 Straconych i pomnik poświęcony pomordowanym przez Niemców w publicznej egzekucji 18 września 1942 roku. Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku (Norbertańska 2) Płockie ZOO jest jednym z najmniejszych w kraju, ale jednocześnie uznawane jest za jedną z najlepiej prowadzonych tego rodzaju placówek w Polsce. Obecnie przebywa tu ponad 300 gatunków zwierząt w tym panda mała lub pantery śnieżne. Więcej informacji o tutejszym ZOO znajdziecie w naszym artykule: ZOO w Płocku. Wieża ciśnień Ten pięciokondygnacyjny, ośmioboczny budynek o wysokości ponad 80 m należy do najważniejszych płockich zabytków techniki. Leżący na obrzeżach centrum obiekt powstał pod koniec XIX wieku jako część miejskich wodociągów, a umieszczony na jego najwyższej kondygnacji zbiornik mógł pomieścić nawet siedem tysięcy wiader. Za projekt budowli odpowiadał inżynier Selerok Cheson z Moskwy. Obecnie we wnętrzu ceglanego zabytku działa lokal gastronomiczny. Płock - informacje praktyczne [stan na 2021 rok] Większość połączeń pomiędzy Płockiem a najbliższymi dużymi miastami wykonywana jest przez linie autobusowe. Uwaga! Część kursów realizowanych z Warszawy tu autobusy przelotowe, które jadą dalej do miejscowości nadmorskich. W sezonie letnim warto więc kupić bilet z wyprzedzeniem. Molo w Płocku Dworzec kolejowy i autobusowy w Płocku jest oddalony od centrum o ponad dwa kilometry. Znajduje się on na rogu ulicy Fryderyka Chopina i Adama Mickiewicza. Na terenie miasta funkcjonuje kilkanaście linii autobusowych - najprawdopodobniej jednak nie będą nam one potrzebne gdyż praktycznie wszystkie obiekty zabytkowe położone są blisko siebie. Informacje na temat tych połączeń znajdziecie tutaj. Płocku - Muzeum Mazowieckie Trudno powiedzieć kiedy najlepiej przyjechać do Płocka. Najwięcej festynów, zabaw i imprez okolicznościowych organizowanych jest latem. Ważnym wydarzeniem jest dzień 15 sierpnia, kiedy do miasta ściągają mariawici z całej Polski. Wczesną jesienią odbywają się też zawody jachtowe. Z kolei zimą organizuje się rekonstrukcję ataku na Odwach powstańców styczniowych. Sprawdź też Opublikowano: 2016-11-15 17:25:28+01:00 Dział: Historia Historia opublikowano: 2016-11-15 17:25:28+01:00 fot. IPN IPN wznowi w 2017 r. prace archeologiczne na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku (Mazowieckie). W trakcie drugiego etapu badań odnaleziono tam szczątki ludzkie pochodzące z lat 40. i 50. XX wieku oraz pochówki o wiele starsze, średniowieczne. Obecne badania na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku prowadzone były przez Instytut Pamięci Narodowej od 2 listopada. Na szczątki ludzkie natrafiono w miejscu rozebranych garaży, w pobliżu których, podczas pierwszego etapu prac archeologicznych w 2015 r., znaleziono niepełny szkielet, czaszkę i szereg pojedynczych kości, a także artefakty, w tym metalowy, wojskowy guzik z wizerunkiem orła w koronie. Prace poszukiwawcze z udziałem archeologów będą tam kontynuowane w 2017 r. - poinformował we wtorek PAP wiceprezes IPN dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, kierujący ogólnopolskimi poszukiwaniami miejsc spoczynku ofiar komunistycznego terroru. Tym razem odnaleźliśmy szczątki, w przypadku których istnieje przypuszczenie, iż mogą to być ofiary komunizmu z lat 40. i 50. XX wieku, a jednocześnie natrafiliśmy na szereg pochówków znacznie starszych, prawdopodobnie średniowiecznych. Myślimy, że jest to nieznane dotąd dawne cmentarzysko miejskie, założone w miejscu, gdzie o wiele później, w XX wieku swoje ofiary grzebali komuniści. Jest to więc sytuacja szczególna — powiedział PAP dr Szwagrzyk. Jak zaznaczył, znalezione obecnie szczątki to - według wstępnych ustaleń - w trzech przypadkach osoby pogrzebane w latach 40. i 50. XX wieku, a pozostałe to pochówki średniowieczne - mniej więcej kilkunastu osób. Dokonane odkrycia oznaczają, że w roku następnym, kiedy znowu będziemy kontynuowali prace poszukiwawcze w Płocku, równolegle będą tam pracowali archeolodzy, badający sąsiednie stanowisko, to właśnie określane obecnie, jako pochówki średniowieczne — dodał dr Szwagrzyk. Wyjaśnił iż poszukiwania kontynuowane będą na terenie dawnego parkingu - w latach 80. XX wieku parking i garaże należały do ówczesnej Komendy Wojewódzkiej MO w Płocku. Poszukujemy szczątków około dziesięciu osób. Wiemy, że ludzie ci w latach 40. i 50. XX wieku zostali zabici w pobliskim budynku aresztu bądź zmarli tam w wyniku stosowanych metod śledczych. Będziemy więc w przyszłym roku badali kolejne miejsca na tym terenie, ale trudno teraz dokładnie określić, w jakim dokładnie terminie, prace zostaną wznowione, czy będzie to wiosną — podkreślił dr Szwagrzyk. Czytaj dalej na następnej stronie Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu. IPN wznowi w 2017 r. prace archeologiczne na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku (Mazowieckie). W trakcie drugiego etapu badań odnaleziono tam szczątki ludzkie pochodzące z lat 40. i 50. XX wieku oraz pochówki o wiele starsze, średniowieczne. Obecne badania na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku prowadzone były przez Instytut Pamięci Narodowej od 2 listopada. Na szczątki ludzkie natrafiono w miejscu rozebranych garaży, w pobliżu których, podczas pierwszego etapu prac archeologicznych w 2015 r., znaleziono niepełny szkielet, czaszkę i szereg pojedynczych kości, a także artefakty, w tym metalowy, wojskowy guzik z wizerunkiem orła w koronie. Prace poszukiwawcze z udziałem archeologów będą tam kontynuowane w 2017 r. - poinformował we wtorek PAP wiceprezes IPN dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, kierujący ogólnopolskimi poszukiwaniami miejsc spoczynku ofiar komunistycznego terroru. Tym razem odnaleźliśmy szczątki, w przypadku których istnieje przypuszczenie, iż mogą to być ofiary komunizmu z lat 40. i 50. XX wieku, a jednocześnie natrafiliśmy na szereg pochówków znacznie starszych, prawdopodobnie średniowiecznych. Myślimy, że jest to nieznane dotąd dawne cmentarzysko miejskie, założone w miejscu, gdzie o wiele później, w XX wieku swoje ofiary grzebali komuniści. Jest to więc sytuacja szczególna — powiedział PAP dr Szwagrzyk. Jak zaznaczył, znalezione obecnie szczątki to - według wstępnych ustaleń - w trzech przypadkach osoby pogrzebane w latach 40. i 50. XX wieku, a pozostałe to pochówki średniowieczne - mniej więcej kilkunastu osób. Dokonane odkrycia oznaczają, że w roku następnym, kiedy znowu będziemy kontynuowali prace poszukiwawcze w Płocku, równolegle będą tam pracowali archeolodzy, badający sąsiednie stanowisko, to właśnie określane obecnie, jako pochówki średniowieczne — dodał dr Szwagrzyk. Wyjaśnił iż poszukiwania kontynuowane będą na terenie dawnego parkingu - w latach 80. XX wieku parking i garaże należały do ówczesnej Komendy Wojewódzkiej MO w Płocku. Poszukujemy szczątków około dziesięciu osób. Wiemy, że ludzie ci w latach 40. i 50. XX wieku zostali zabici w pobliskim budynku aresztu bądź zmarli tam w wyniku stosowanych metod śledczych. Będziemy więc w przyszłym roku badali kolejne miejsca na tym terenie, ale trudno teraz dokładnie określić, w jakim dokładnie terminie, prace zostaną wznowione, czy będzie to wiosną — podkreślił dr Szwagrzyk. Czytaj dalej na następnej stronie Strona 1 z 2 Publikacja dostępna na stronie: 31 Lipca 1649 (373 lata temu)W czasie powstania Chmielnickiego pod Łojowem (obecnie Białoruś) liczące 5 tysięcy żołnierzy wojska litewskie hetmana polnego Janusza Radziwiłła pokonały 17 tysięczną armię kozacką Stanisława (175 lat temu)We Lwowie wykonano wyroki śmierci na organizatorach antyaustriackiego powstania krakowskiego. Skazanymi byli: emisariusz Towarzystwa Demokratyczno-Polskiego Józef Kapuściński - na zdjęciu oraz sekretarz centralizacji TDP oraz dowódca oddziału powstańczego w 1846 roku Teofil (169 lat temu)Szpital powszechny we Lwowie jako pierwszy w świecie został oświetlony lampami naftowymi skonstruowanymi przez Ignacego (129 lat temu)Urodził się kapelan Wojska Polskiego, ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej Ignacy Skorupka, zginął w Bitwie (88 lat temu)Stefan Starzyński został mianowany komisarycznym prezydentem (78 lat temu)Komendant Obszaru Lwowskiego AK pułkownik Władysław Filipkowski został aresztowany przez NKWD, zwolniony z więzienia w 1947 (75 lat temu)Koniec Akcji „Wisła”, podczas której przesiedlono przymusowo ponad 140 tys. ludności ukraińskiej oraz ostatecznie zlikwidowano działalność oddziałów Ukraińskiej Powstańczej (74 lata temu)Władze komunistyczne skazały na śmierć Józefa Figarskiego ps. „Śmiały” żołnierza zgrupowania Armii Krajowej Eugeniusza Kaszyńskiego ps. „Nurt”, członka Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Aresztowany został 13 marca 1948 roku. Wyrok wykonano 24 września 1948 (18 lat temu)Zostało otwarte Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie.

miejsca pamięci narodowej w płocku